30 Ağustos 2007 Perşembe

Düş Sokağı Sakinleri - Bir Uyku Sessizliği

Bulutlar adina söndürüyorum atesimi
Bir tek sen aglama diye
Kalbinden havalanan hüzünlü martilar gibi
Uçup uçupta gönlümü yaralama

Yiten renkli sahneler var
Yasanmis ve yarim kalmis
Koparma hiç yaralarini
Solugunu kusatan acilar ugruna
Kaybolur gider gülüslerim
Büyü yol alir sonsuzluga

Yavasça gel ve dudaklarimi oksa
Ölecegim yosunlar kokan çiçekli yataginda
Yanimda kal hep, yüzen denizler gibi
Tanri ödüllendirecek bir gün
Beni ve kalbini...

Yagmurlar adina karartiyorum günesimi
Bir tek ben gece olayim diye
Kalbinden sarkan portakal agaçlarina bak
Gögün tülleri kapatiyor dünyamizi artik

Koparma hiç saçlarini biten yasamlar ugruna
Kaybolu gider gölgelerim
Ask yol alir sonsuzluga

Yavasça gel ve yanaklarimi oksa
Ölecegim baliklar kokan dantelli yataginda
Yanimda kal hep, yüzen denizler gibi
Tanri ödüllendirecek bir gün
Seni ve kalbimi...

Derinlere çek beni... En sicak derinlere
Tütsüler bahçende yer aç bana islanmis düsler gibi
Büyüler askina yakacagim yeniden
Basimda dolasan haleyi... haleyi

Beni tanimayin artik bu sehirde
Beni tanimayin artik bu sehirde
Bu sehirde beni tanimayin artik
Artik beni bu sehirde tanimayin
Tanimayin artik beni bu sehirde...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder