5 Eylül 2007 Çarşamba

Orhan Gencebay - Yokluk

Ben Yokluğu yalnız bende sanırdım
Meğerse ne yokluk çekenler varmış
Derdimi herkesten aman fazla sanırdım
Yoklukla yaşarken ölenler varmış
Derdimi herkesten aman fazla sanırdım
Yoklukla yaşarken ölenler varmış

Ey gönlüm sen benden neler istiyorsun
Mutluluk yetinmektir bunu bilmiyorsun
Neden şu haline şükür etmiyorsun
İsyan ediyorsun

Görmedin mi dünya hırsın kurbanıdır
Sende mi hırsla malum oluyorsun
Dünya gurbetinde birer misafiriz
Doğarken ne getirdin ne götürüyorsun ne götürüyorsun

Mutluluk hırstan uzak olabilmektir of
Mutluluk bir gönülde bir aşk demektir
Ömrün ilk adımları sevgiyle başlar of
Mutluluk nefret değil sevebilmektir

Hasret benim dert benim şu susmayan can benim
Derde öyle alıştım ki sanki ben dert dert benim
Derde öyle alıştım ki sanki ben dert dert benim

Sus gönlüm sus artık dertsiz ömür olmaz
Herşeye çare var ecele bulunmaz
Her derdin çaresi var ecele bulunmaz ecele bulunmaz

Doğacak ümidi henüz kaybetmedim
Kaybolan ümitlere bağlanıp kalınmaz
Dünya gurbet yeri bizler misafiriyiz
Bir yaranın acısı acıyla sarılmaz acıyla sarılmaz

Mutluluk hırstan uzak olabilmektir of
Mutluluk bir gönülde bir aşk demektir
Ömrün ilk adımları sevgiyle başlar of
Mutluluk nefret değil sevebilmektir

Hasret benim dert benim şu susmayan can benim
Derde öyle alıştım ki sanki ben dert dert benim
Derde öyle alıştım ki sanki ben dert dert benim

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder